آلزایمر یا دِمانس

بخش اول – آلزایمر

اگر چه درجاتی از ضعف حافظه در سالمندان طبیعی است، اما بیماری "دمانس" یا (آلزایمر) با کاهش حافظه و فراموشی مطالب جدید شناخته می شود. در این بیماری تحلیل و تخریب تدریجی مغز، موجب زوال توانایی عقلانی گردیده و سیر این اختلال، با افت مستمر قوای ادراکی افراد قابل مشاهده است. این عامل نه تنها خود شخص، بلکه اطرافیان او را نیز نگران می سازد و از آن جا که علائم ناشی از این بیماری به تدریج ظاهر می شود مدت ها جلب توجه نخواهد کرد و اشتباهاً تصور می گردد که این رفتارها بخشی از روند پیری است لذا مشکلات توسعه یافته و در مرحله ی پیشرفته، بیمار مبتلا به آلزایمر اشیا را گم می کند، به سراغ داروهای خود نمی رود و یک سوال یا خاطره را مرتباً تکرار می نماید. حتی اگر آن را لحظا تی پیش گفته باشد. در این حالت به تدریج حافظه کوتاه مدت ضعیف تر شده و یبمار توانایی به یاد آوردن لغات و کلمات را از دست خواهد داد؛ قدرت نگهداری زنجیره افکار از بین می رود و جمله سازی مشکل تر می شود. جدای از مواد فوق، حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد مبتلایان به آلزایمر دچار توهم گردیده و ۳۰ تا ۴۰ درصد دیگر نیز هذیان می گویند. با این وجود این نقیصه قابل پیش گیری است و با تغییر رژیم غذایی، ورزش مداوم، کنترل دیابت و فشار خون، جلوگیری از چاقی و افسردگی، تغذیه و خواب مناسب، داشتن شرایط روحی خوب، فعالیت های اجتماعی مختلف، تلاش برای مطالعه و یادگیری، حل جدول و انجام کارهای فکری، حمایت توسط اعضای خانواده، آموزش در مورد بیماری و به همراه داشتن یک دفترچه یاد داشت جهت ثبت مطالب مورد نظر، راه مقابله با آن هموارتر خواهد شد. باید توجه داشت که با محدودیت های شناختی افراد مبتلا به آلزایمر مهربانانه برخورد شود و در حضور دیگران ناتوانایی های آن ها به میان نیاید. البته مصرف ویتامین B۲ (ریبوفلاوین)، ویتامین B۶ (پیریدوکسین) و مواد در بردارنده ی روی به افزایش قدرت حافظه و بهبود دراز مدت سالمندان کمک خواهد کرد و زعفران، ‌ماست کم چرب، شیر بدون چربی،‌ کافئین، ‌نوشیدن آب کافی، مصرف مواد غذایی پروتئین دار، لسیتیـن، کربوهیدرات ها و اسیدهای چرب هم چون امگا ۳ نیز جهت تقویت حافظه و درمان اختلالات مغزی مناسب است.

منابع این نوشتار محفوظ است.