آلزایمر یا دِمانس (بیماری پیری)

 

بخش دوم – علائم بیماری آلزایمر یا بیماری فراموشی در سالمندان

علائم آلزایمر با از دست دادن توانایی حفظ اطلاعات به خصوص حافظه ی موقت در دوران پیری آغاز و به تدریج با از دست دادن تشخیص زمان، افسردگی، از دست دادن قدرت تکلم، گوشه گیری ادامه می یابد. غالباً این بیماری در افراد بالای ۶۵ سال بروز می کند گرچه نوع زودرس آن با شیوع کم تر نیز وجود دارد. یکی از نشانه های اصلی آلزایمر، ناتوانی در تحکیم یک یادگیری مثلاً یادآوری آدرس و دشواری در جهت یابی است که همیشه به علت پیر شدن سلول ها نیست چرا که غالباً خاطرات و روی دادهای دور کم تر آسیب می بینند. در این بیماری سلول های عصبی در مغز به تدریج می میرند .این قضیه باعث می شود که ارسال درست سیگنال های مغزی به طرز فزاینده ای دچار مشکل گردد. ممکن است علائم آلزایمر در ابتدا به سختی قابل تشخیص باشند و شما تصور کنید که نشانه هایی مانند فراموشی های گاه و بی گاه و خفیف و از دست دادن تمرکز از طبیعت سال خوردگی ست؛ اما بیماری مذکور، در فرایند پیشرفته خود، از حد معمول در افراد مسن فراتر رفته و در مراحل آخر، فرد مبتلا اغلب نیازمند مراقبت های بیش تری می باشد.

علائم بیماری آلزایمر در مراحل اولیه

در زیر چند نشانه ی هشدار دهنده آورده می شود.

۱. از دست دادن حافظه به صورت کوتاه مدت که شایع ترین مورد به شمار می آید و فرد برای به یاد آوردن آخرین مکالمات و یا حوادثی که اخیراً رخ داده مشکل پیدا می کند.

۲. سختی در انجام وظایف روزمره و ساده مانند مسواک زدن، شستن موها، یا تماس گرفتن با دیگران.

۳. سردرگمی یا فراموش کردن محله یا منزل، هم چنین قرار دادن وسایل در جایی که به آن تعلق ندارند مثلاً گذاردن کتاب در یخچال.

۴. مشکل در برنامه ریزی و مدیریت مانند هماهنگی امور بانکی، پرداخت صورت حساب و یا تهیه ی لیست خرید.

۵. از یاد بردن نام اشیاء و یا لغات روزمره مثلاً به جای واژه ی "ماشین" از عبارت "وسیله ی سوار شدن "استفاده می کنند.

۶. نوسانات خلقی سریع وغیر قابل پیش بینی یعنی بدون دلیل از شادی به غم و یا از آرامش به عصبانیت تغییر حالت می دهند.

۷. عدم داشتن انگیزه جهت انجام فعالیت های مورد علاقه و کم تر دیدن دوستان و اعضای خانواده.

۸. بیش تر خوابیدن نسبت به قبل و استراحت زیاد در طول روز.

علائم بیماری آلزایمر در دوره ی میانی

زمانی که شخص وارد این مرحله از بیماری می شود نیازمند توجه و مراقبت بیش تر است. هم چنین نشانه های او عبارتند از:

۱. اختلال در کامل کردن وظایف روزمره مانند لباس پوشیدن، رفتن به حمام و یا تهیه ی غذا.

۲. توهم.

۳. احساس پارانویا و خشم شدید.

۴. سرگردانی.

علائم بیماری آلزایمر در مراحل بعدی

در مراحل بعد، فرد مبتلا به آلزایمر به کلی قادر به مراقبت از خود نیست. مثلاً

۱. در برقراری ارتباط و یا تشخیص افراد ناتوان است.

۲. عدم توانایی در راه رفتن.

۳. اشکال در بلع غذا.

۴. ناتوانی در لبخند زدن.

تحقیقات نشان می دهد بیماری آلزایمر اول به دلایل ژنتیکی بروز می کند که شایع ترین عامل بیماری است و عوامل محیطی در وهله بعد قرار می گیرد. بنابراین سن بالا، سابقه خانوادگی و سندرم داون مهم ترین عوامل خطر ساز برای آلزایمر هستند. البته سکته مغزی نیز که باعث از دست رفتن بخشی از سلول های مغز می شود، یا شوک عاطفی پس از دست دادن یک عزیز، می توانند خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش دهند.

اگر متوجه هر کدام از علائم بالا شدید، برای انجام معاینات کامل به پزشک مراجعه نمایید. این علائم ممکن است به بیماری های مختلفی ربط داشته باشند که بسیاری از آن ها قابل درمان است و راه های مختلفی برای برطرف کردن ناراحتی شما وجود دارد.

منابع این نوشتار محفوظ است.