سلام. اشک به چشمم نشست. نه این مردان و زنان پیر از یاد رفته نیستند. اگر بچه هایشان به ملاقاتشان نمی روند. در خانه ی سالمندان پرستارانی هست که دست نوازشی بر سرشان بکشد،
همیشه اینطوری نیست که آدم از سر دلخوشی بیمارش را به سالمندان بسپارد ؛ گاه انسان مجبور است. اما باید در مقایل مریضش ، مسئول هم باشد. باید مرتبا به بیمارش سر بزند. راستی فکر می کنید چرا انسانیت کمرنگ شده؟ چرا بعضی بچه ها به والدینشان سر نمی زنند؟
سلام. اشک به چشمم نشست. نه این مردان و زنان پیر از یاد رفته نیستند. اگر بچه هایشان به ملاقاتشان نمی روند. در خانه ی سالمندان پرستارانی هست که دست نوازشی بر سرشان بکشد،
همیشه اینطوری نیست که آدم از سر دلخوشی بیمارش را به سالمندان بسپارد ؛ گاه انسان مجبور است. اما باید در مقایل مریضش ، مسئول هم باشد. باید مرتبا به بیمارش سر بزند. راستی فکر می کنید چرا انسانیت کمرنگ شده؟ چرا بعضی بچه ها به والدینشان سر نمی زنند؟