بزرگ فامیل بودن را جدی بگیرید!

 

به محض این‌ که فردی، مسئولیت پدر یا مادر بودن را می ‌پذیرد و نوزادی را به زندگی ‌اش دعوت می ‌کند، نقش جدیدی را نیز به والدینش می بخشد؛ نقشی شیرین و دوست ‌داشتنی که تقریباً همه افراد آن‌ را دوست دارند و از آن به خوبی یاد می ‌کنند. البته، این نکته را هم نباید فراموش کرد که این ارتباطات قوی و گسترده به کودک کمک می‌ نماید تا احساس امنیت خاطر داشته باشد و از حس تعلق به خانواده‌ای بزرگ و منسجم، خوش حال و خرسند باشد. پس فراموش مکنید که باید به درستی جای گاه پدر بزرگ و مادر بزرگ را برای کودک توضیح داد؛

تجربه ی مادر بزرگ و پدر بزرگ شدن، برای هر کسی خاص و منحصر به فرد است؛ اغلب پدر بزرگ‌ها و مادر بزرگ‌ها از همراهی با نوه‌ها و بودن در کنار آن ها لذت می ‌برند و به همین ترتیب، نوه‌ها هم از این ‌که ایشان آن ها را بسیار دوست دارند، شاد و خوش حال هستند. در این بین، بعضی از بزرگ‌ ترها هم نمی توانند به راحتی نوه‌هایشان را ببینند چرا که معمولاً در شهر یا کشور دیگری زندگی می‌کنند و یا فرزندشان از همسرش جدا شده است پس از دیدن نوه‌ها محروم می ‌شوند. اما باید بدانید، در هر صورت، نوه‌ها به حضور بزرگ ترها نیاز دارند و آنان باید نقش‌ شان را در زندگی کودکان به خوبی ایفا ‌کنند. بعضی از سالمندان، بی‌ صبرانه منتظر تولد نوه‌ جدیدشان هستند و دوست دارند تا چنین شرایطی برای شان تکرار شود؛ در حالی که عده‌ای هم با بی ‌تفاوتی برخورد می‌ کنند و خیلی مشتاق تولد نوه دیگری نیستند. بنابراین خوب است با توجه به حس و ویژگی‌های پدربزرگ یا مادربزرگ درباره حضور آن ها برای نگه داری کودک یا کمک کردن به مادر و مشورت خواستن از آن ها تصمیم بگیرید و به روشنی محدودیت‌ها را تعیین کنید. در این بین، عده‌ای هم می‌ اندیشند که دوره بچه‌ داری آن ها گذشته و حالا نوبت مادر است که از کودکش مواظبت کند؛ پس باید مراقب باشید تا خیلی مزاحم این گونه افراد نشوید. برخی هم می ‌کوشند تا در کارهای والدین کودک دخالت نکنند تا آن ها بتوانند هر طور که مایلند، فرزندشان را پرورش دهند؛ به همین دلیل این گونه افراد خیلی در کارهای مربوط به نوزاد به شما مشورت نمی ‌دهند تا موجب آزار شما نشوند. بنابراین بهتر است علایق و توانایی پدر و مادرها را بشناسید و با توجه به آن، از کمک و همراهی‌شان استفاده نمایید؛

اگر شما در مکانی دور از والدین ‌تان زندگی می ‌کنید و نمی‌ توانید دائم به آن ها سر بزنید، یادتان باشد که باید از همان دوران کودکی، فرزندتان را با شخصیت پدربزرگ و مادربزرگش آشنا کنید، که البته این کار بسیار سخت هم خواهد بود. اما اگر می‌خواهید رابطه کودک تان با بزرگ ترهایش خوب باشد، می‌توانید از شیوه‌های زیر بهره ببرید:

١( دائم عکس‌هایی از کودک را برای پدر و مادرتان ارسال کنید تا ایشان بتوانند نوه شان را در سنین مختلف ببینند.

۲( مادام به آن ها تلفن بزنید؛ ولی یادتان باشد بچه‌های خردسال دوست ندارند بازی‌ شان را به دلیل تماس تلفنی قطع کنند پس خیلی با تلفن صحبت نخواهند کرد.

۳( با پدر و مادرتان درباره علایق کودک صحبت نمایید تا آن ها موضوعی برای گفت و گو با نو‌ه‌ های شان داشته باشند.

۴( از والدین تان بخواهید تا در حین کتاب خواندن، صدای شان را ضبط کنند تا بتوانید آن را برای کودک پخش نمایید.

این شیوه‌ها شاید هیچ وقت نتواند جای گزین تماس مستقیم و در آغوش گرفتن کودک شود، اما به طور حتم بهتر از بی‌خبر بودن از یک دیگر است.

منابع این نوشتار محفوظ است.