پاداش نگاه رحمت به والدین چیست؟

پدر و مادر دو گوهر و گنجینه ای هستند که ما متأسفانه در بسیاری از مسائل و دغدغه های زندگی آن ها را فراموش کرده ایم و در پاره ای از اوقات زمانی به یادشان می افتیم که دیگر آن ها را از دست داده ایم. در آیات ٢٣ و ٢٤ از سوره ی اسرا در این رابطه چنین آمده است "پروردگارت مقرر داشت که جز او را نپرستید و به پدر و مادر خود نیکی کنید. اگر یکی از آن ها یا هر دو به پیری رسیدند، به آنان اف مگویی و از خود مرانی و سنجیده و بزرگ با ایشان سخن گویی و از روی مهربانی و عطوفت، بال تواضع خویش را بگشایی و از پروردگارت بخواهی تا بر آن دو رحمت فرستد، همان گونه که ایشان تو را در کودکی تربیت کردند." در احادیث مختلف هم احسان و نیکی به پدر و مادر سفارش گردیده و آزردن آنان نکوهش گشته است. پاداش نگاه رحمت به والدین، حج مقبول شمرده شده و جلب رضایت ایشان در پی داشتن رضای خدا. هم چنین گفته اند که: "حتی اگر پدر و مادرت تو را زدند، اف نگویی، خیره نگاه مکنی، دست بلند مکنی، جلوتر از آنان راه نروی، ایشان را به نام صدا نزنی و کاری مکنی که مردم به آن ها دشنام دهند. پیش از پدر و مادرت منشینی و قبل از آن که از تو بخواهند به ایشان کمک کنی." در همین رابطه آمده است که روزی در زمان صدر اسلام مردی، مادرش را به دوش گرفته بود و طواف می داد، پیامبر (ص) را در همان حال دید و از او پرسید: "آیا حق مادرم را ادا کردم؟" حضرت (ص) فرمودند: "حتی حق یکی از ناله های زمان زایمان او را نیز ادا نکرده ای." در جای دیگر جوانی نزد پیامبر (ص) رفت و از پدرش شکایت نمود. آن حضرت (ص) پدر او را خواست و دلیل شکایت را از او پرسید، پیرمرد در جواب گفت "روزی من قوی و پول دار بودم و به فرزندم کمک می کردم، اما امروز که او پول دار است به من کمک نمی کند." در همین حال رسول خدا (ص) گریست و فرمود: "هیچ سنگ و شنی نیست که این قصه را بشنود و نگرید"، سپس به فرزند او گفت: "تو و دارایی ات از آن پدرت هستید." ایشان هم چنین فرمود "پس از مرگ نیز به والدین خود احسان کنید که راه آن نماز خواندن، استغفار، وفای به عهد، پرداخت بدهی و احترام به دوستان شان می باشد."

منابع این نوشتار محفوظ است.